ตอนที่ 3-4 » Dramabeans Kdrama

โกหกที่ซ่อนอยู่ในสวนของฉัน: ตอนที่ 3-4

โดย quirkycase

เมื่อผู้เล่นทั้งหมดของเราได้รับการจัดตั้งขึ้นแล้ว เราจะดำดิ่งลึกลงไปในองค์ประกอบลึกลับในสัปดาห์นี้ ไม่มีความลับและพฤติกรรมที่น่าสงสัย ทำให้ทุกคนดูเหมือนมีความผิด แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งแม่หม้ายและผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนล่าสุดของเรามีส่วนร่วมในธุรกิจลับ ๆ ที่อาจส่งผลร้ายแรงต่อตนเองและคนรอบข้าง

ตอนที่ 3-4

หลังจากสองสัปดาห์แรก (ครึ่ง!) ของละคร เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่ความลึกลับ/ระทึกขวัญทั่วไปของคุณ มันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นการศึกษาตัวละครที่น่าสงสัยมากกว่า โดยมีการฆาตกรรมลึกลับเป็นตัวกระตุ้น ซึ่งเหมาะกับฉัน แต่อาจน่าผิดหวังสำหรับผู้ที่คาดหวังบางสิ่งที่เน้นการกระทำและน่าตื่นเต้น มันเป็นเรื่องทางสติปัญญามากกว่าการมีส่วนร่วมทางอารมณ์ ดังนั้นมันอาจจะไม่ถูกกับรสนิยมของทุกคน แต่ถ้าคุณชอบฉันและชอบละครที่มีจังหวะช้าๆ มีธีม และมีบรรยากาศ ก็เป็นเวลาที่ดี

สัปดาห์นี้ เราจะกลับไปที่งานศพของยุนบอมทันที อาจเกือบจะว่างเปล่า แต่มีเรื่องเครียดมากมาย ซังอึนแสดงอารมณ์เป็นครั้งแรกจนถึงจุดที่ประชาชนต้องล่มสลาย ก่อนอื่น เธอมีเรื่องกับพี่ชายของ Yoon-beom ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องทางสายเลือดของเขา Yoon-beom ถูกเลี้ยงดูโดยป้าและลุงของเขาซึ่งไม่เคยยอมรับเขาเป็นลูกชายเลย แทนที่จะทำร้ายเขาตั้งแต่ยังเป็นเด็กและใช้เขาเป็นตู้เอทีเอ็มเหมือนผู้ใหญ่ ป้าและลุงของเขาไม่ปรากฏตัวในงานศพของเขาด้วยซ้ำ และในขณะที่ Sang-eun อาจเกลียด Yoon-beom สำหรับการล่วงละเมิด แต่เธอก็สงสารเขาสำหรับการเลี้ยงดูที่ยากลำบากและครอบครัวที่น่ากลัวของเขา

ซังอึนไม่เพียงแต่จัดการกับความรู้สึกที่ซับซ้อนของเธอเกี่ยวกับการตายของเขาเท่านั้น แต่เธอยังได้รู้จากพี่ชายของยุนบอมว่าเขาเป็นหนี้ก้อนโตพร้อมกับพี่ชายและพ่อของเขา เนื่องจากการลงทุนหลอกลวง (จึงเป็นแผนแบล็กเมล์) ดังนั้นเมื่อตำรวจโทรหาเธอที่งานศพโดยบอกว่าเขาไม่สามารถจับตัวยุนบอมที่พลาดการรับฟังรายงานแบล็กเมล์ได้ ซังอึนก็สูญเสียมันไป

เมื่อแจโฮและจูรันมาถึงงานศพ ซังอึนก็ดึงเขาออกไปเพื่อพูดคุยแบล็กเมล์เล็กน้อย ในขณะที่พวกเขากำลังปิดบังการคุกคามและประเมินสิ่งที่อีกฝ่ายรู้ Joo-ran อยู่ข้างในและถูกแม่ที่ไม่สบายของ Sang-eun ทักเธอซึ่งชอบเธอ เธอคว้า Joo-ran ไม่ยอมปล่อย Joo-ran จึงผลักเธอออกไป ซังอึนกลับมาทันเวลาและเห็นแม่ล้มลงกับพื้น เธอคว้า Joo-ran ภรรยาที่ร่ำรวยและมีที่กำบังอย่างหยาบ ๆ ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม จากนั้นเธอก็เกือบจะบอกเธออย่างเคียดแค้นว่าแจโฮเป็นคนฆ่ายุนบอม ทิ้งให้จูรันตกตะลึง

ตอนนี้ Joo-ran มีเหตุผลอื่นที่ทำให้ไม่ไว้ใจ Jae-ho และนึกถึงโทรศัพท์แปลก ๆ และพฤติกรรมที่น่าสงสัยของเขา เธอแอบออกไปในคืนนั้นเพื่อตรวจสอบภาพจากกล้องหน้ารถ แต่ก็ไม่มีอะไรบันทึกไว้ แจโฮจับเธอขึ้นรถได้ จูรันจึงโกหกว่าเธอกำลังมองหาต่างหู เมื่อเขาเห็นต่างหูคู่นั้นในกล่องเครื่องประดับของเธอและรู้ว่าเธอโกหก เขาก็หยิบต่างหูไปหนึ่งอันโดยไม่พูดอะไร

สีสันที่หลอกลวงและแท้จริงของแจโฮเริ่มชัดเจนขึ้นในสัปดาห์นี้เมื่อเขาถอยจนมุม เขาเก็บต่างหูนั้นไว้จนกระทั่ง Joo-ran กล่าวหาว่าเขาโกหกว่าเขาอยู่ที่ไหนในคืนที่ Yoon-beom เสียชีวิต จากนั้นเขาก็แส้เพื่อบอกว่าพบแล้วบังคับให้เธอสารภาพกับคำโกหกของเธอเอง เขาใช้สิ่งนั้นเพื่อทำลายชื่อเสียงและทำให้เธอเป็นโมฆะ จัดการต่อสู้โดยที่เขาทำให้เธอนึกถึงพฤติกรรมหวาดระแวงในอดีตของเธอ และรู้สึกผิดที่เธอทำเรื่องหนักใจกับเขาและซึงแจ มันเป็นแสงที่ดีที่สุด ทำให้เธอตั้งคำถามเกี่ยวกับความเป็นจริงของเธอเองและรู้สึกแย่มากเกี่ยวกับตัวเอง ทำให้เขาควบคุมสถานการณ์ได้ มันเป็นพฤติกรรมที่ฝึกฝนมา ทำให้คุณสงสัยว่าเขาทำแบบนี้กับเธอบ่อยแค่ไหนและทำไม เขาแค่ชอบการควบคุมหรือมีเป้าหมายอื่น?

เขาแนะนำครูของ Seung-jae และเราได้รับเรื่องราวทั้งหมดของ “เหตุการณ์” ที่ทำให้พวกเขาเคลื่อนไหว เมื่อ Joo-ran พบศพน้องสาวของเธอ เธอก็จับจ้องไปที่เพื่อนบ้านชายที่เธอเห็นสองสามครั้งในคืนนั้น เขากลายเป็นครูที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลห้องเรียนของ Seung-jae Joo-ran กลัวว่าเขาจะทำร้าย Seung-ja ดังนั้นเธอจึงโจมตีเขาที่งานโรงเรียน

แจโฮเปลี่ยนตัวเองเป็นเหยื่อของความหวาดระแวงของเธอเพราะคิดว่าเขาอาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของยุนบอม ทิ้งให้เธอตัวสั่นและร้องไห้เมื่อการต่อสู้จบลง ต่อมาในคืนนั้น Joo-ran โยนยาของเธอ ไม่ใช่ว่าฉันแนะนำให้เธอหยุดยารักษาสุขภาพจิตที่สั่งจ่าย แต่ฉันจะไม่ปล่อยให้แจโฮสั่งยาให้เธอ (เขาเป็นหมอ) เพื่อให้เธอสงบหรืออ่อนแรง เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งบอก Joo-ran ว่า Jae-ho ได้รับยานอนหลับ ซึ่งเป็นข่าวกับเธอ ดังนั้นตอนนี้ฉันจึงละสายตาจากชาที่เขาให้เธอตอนกลางคืน

Joo-ran แม้จะสงสัยสามีของเธอ แต่ก็ตัดสินใจที่จะให้ความสำคัญกับครอบครัวของเธอ เธอไปหาแฮซูและขอร้องไม่ให้ใครเห็นภาพที่แจโฮจากไปในคืนนั้นให้ใครดู นอกจากนี้เธอยังไปเยี่ยมซังอึนเพื่อหาคำตอบ Sang-eun ยอมรับอย่างอิสระว่าเธอส่งข้อความนั้นกับ Jae-ho และแสดงให้ Joo-ran ดูรูปถ่ายและวิดีโอของชายผู้หวาดกลัวที่ถูกมัดและถูกสอบสวนโดยชายอีกคนหนึ่งในขณะที่หญิงสาว (วัยรุ่นชื่อ Lee Soo-min) ดู

ในจังหวะเหมาะเจาะ แจโฮก็กดรับสาย ซังอึนเปิดลำโพง จูรันจึงได้ยินเมื่อเขาขอพบซังอึน Joo-ran บอกว่าเธอจะช่วย Sang-eun ค้นหาความจริงและจะยอมทำตามที่เธอต้องการ ไม่ว่าสามีของเธอจะทำอะไรก็ตาม เธอจะปกป้องครอบครัวของเธอเอง

ในขณะเดียวกัน ตำรวจยังคงสอบสวนการเสียชีวิตของยุนบอมโดยมุ่งเน้นไปที่แจโฮและซังอึน พวกเขาถามแจโฮเกี่ยวกับเงินก้อนโตที่เขาโอนให้ยุนบอม ซึ่งแจโฮบอกว่าเป็นเงินกู้ที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจโรงพยาบาล (ยุนบอมทำงานในเภสัชกรรม) แต่พวกเขายืนยันคำแก้ตัวของเขา – แจโฮอ้างว่าเขาอยู่ที่พ่อแม่ของเขาในคืนนั้น – ดังนั้นเขาจึงไม่ใช่ผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรม อย่างไรก็ตาม Sang-eun เป็นที่สนใจของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขารู้ว่าเธอถูกทำร้าย

กรณีของเธอที่ Yoon-beom ทำประกันชีวิตหลายฉบับโดยมี Sang-eun เป็นผู้รับผลประโยชน์ก็ไม่ได้ช่วยอะไร โดยรวมแล้วพวกเขาจ่ายเงินประมาณครึ่งล้านดอลลาร์ แต่เธอไม่ได้อะไรเลยหากการตายของเขาถือเป็นการฆ่าตัวตาย ตอนนี้ Sang-eun อยู่ในสถานะล่อแหลมที่จะต้องพิสูจน์ว่าเขาถูกฆ่าโดยไม่ตั้งข้อกล่าวหา ซึ่งอาจเป็นปัญหาได้

ย้อนกลับไปในคืนนั้น Sang-eun ที่หวั่นไหวได้ย้าย Yoon-beom ที่ไม่ตอบสนองไปที่ฝั่งผู้โดยสารแล้วขับรถออกไป เรายังเห็นภาพย้อนหลังของการสนทนาระหว่างเธอกับ Yoon-beom ซึ่งเขาอ้างว่าเขาแบล็กเมล์คนรวยเพื่อเป็นการลงโทษที่กดขี่คนอื่น “แต่ทำไม. คุณ ลงโทษพวกเขา?” เธอถาม. “เพราะพวกเขาสมควรได้รับมัน” ยุนบอมตอบ และด้วยเหตุนี้ เขาอาจให้เหตุผลโดยไม่เจตนาสำหรับการฆาตกรรมของเขาเอง

ที่อื่น ฆาตกรที่เป็นไปได้อีกคนกำลังพยายามทำมันอย่างคร่าวๆ Hae-soo ถูกกีดกันในละแวกบ้านของเธอจากข่าวลือเรื่องเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อ 6 ปีก่อน เรื่องเล่ามีอยู่ว่าได้กลิ่นเหม็นโชยออกมาจากบ้านในละแวกนั้น (ฟังดูคุ้นๆ ไหม) และมีผู้พบศพชายคนหนึ่งอยู่ข้างใน ข้างในยังมี Hae-soo ซึ่งอ้างว่าเป็นภรรยาของเขา จุดเด่นคือไม่มีใครในละแวกนั้นเคยเห็นเธอเลย

เธอได้เป็นเพื่อนที่คาดไม่ถึงในซึงแจ เมื่อเร็ว ๆ นี้ Hae-soo ช่วย Joo-ran เป็นลม ดังนั้น Seung-jae จึงเป็นมิตรกับเธอ เมื่อเขาถามว่าทำไมเธอถึงกลับมาที่ละแวกนี้ เธอบอกว่าเธอต้องการกลับไปบ้านที่แท้จริงของเธอ “สถานที่ซึ่งความลับที่คุณรู้เท่านั้นถูกฝังไว้” เธอหัวเราะออกมาเป็นเรื่องตลก แต่เมื่อพิจารณาจากประวัติของย่านนี้

ซึงแจรู้สึกผ่อนคลายมากกว่าที่เราเคยเห็นเขาและถามว่าเขาจะคุยกับเธอเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ ในอนาคตได้ไหม แม้ว่าจะยากที่จะบอกว่าเธอเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับผู้ใหญ่หรือไม่ แต่เขาต้องการบุคคลที่เป็นผู้ใหญ่ที่มั่นคงในชีวิตอย่างสิ้นหวัง เขามีความสุขและเครียดกับที่บ้านมาก เขาแอบไปดูอพาร์ตเมนต์ในกรุงโซล (ไม่สามารถตำหนิเขาได้)

ที่อื่น Joo-ran และ Sang-eun ออกผจญภัยเล็กน้อยเพื่อไปเยี่ยม Soo-min ซังอึนแกล้งทำเป็นเป็นครูประจำชั้นของเธอ พ่อของซูมินจึงยอมให้เธอเข้าไป เขาเล่าว่าซูมินไม่อยู่บ้านมาสามเดือนแล้ว และเขาก็ติดต่อเธอไม่ได้ จากนั้นเขาก็จำได้ว่าครูประจำชั้นของลูกสาวเป็นผู้ชาย เมื่อเขาแสดงอาการโกรธ ซังอึนมีเหตุการณ์ PTSD ย้อนไปถึงการถูกทำร้ายและความตื่นตระหนกของเธอ

Joo-ran ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจากข้างในและบุกเข้ามา (เธอพังหน้าต่าง) ซังอึนกำลังโบกขวดที่แตกใส่ชายที่สับสนและหวาดกลัว Joo-ran รับมันมาจากเธอและพาเธอออกไป หลังจากนั้น Joo-ran ก็แค่ถามว่าเธอสบายดีไหม ในที่สุดซังอึนก็ใส่ใจพอที่จะถามชื่อจูรัน และพวกเขาก็แนะนำตัวเองอย่างถูกต้อง

ต่อไป ซังอึนไปพบกับแจโฮตามที่วางแผนไว้ Sang-eun โทรหา Joo-ran เพื่อให้เธอฟัง ดังนั้นเธอจึงได้ยินว่า Jae-ho สูญเสียการยกตนข่มท่านและเงียบไปเมื่อพูดถึง Soo-min “300 ล้านวอน” เขาเสนอ เมื่อซังอึนตอบโต้ด้วยเงิน 500 ล้าน เขาก็แสดงละครของตัวเองโดยถามว่าเธอย้ายร่างของยุนบอมได้อย่างไร เขาแนะนำให้มอบโทรศัพท์ของซูมินให้ตำรวจ แต่ซังอึนตั้งใจแน่วแน่ที่จะค้นพบ “เรื่องราวยุ่งเหยิง” ของเขาที่เกี่ยวข้องกับซูมิน

เราจบตอนของสัปดาห์ด้วยการย้อนความว่า “เรื่องวุ่นๆ” อาจเป็นการฆาตกรรม แจโฮลากร่างของผู้หญิงคนหนึ่งไปซ่อนไว้ในตู้เสื้อผ้า ต่อมาในคืนที่มีพายุฝนฟ้าคะนอง เขาฝังมันไว้ในสวน

ดังนั้นแจโฮอาจไม่ใช่คนฆ่ายุนบอม แต่ดูเหมือนว่าเขาจะเป็น ก ฆาตกร ฉันไม่ไว้ใจเขาตั้งแต่แรก แต่ตอนนี้เขาดูแย่ลง เขาทำหน้าที่ของสามีที่รัก และบางทีเขาอาจคิดไปเองว่าเขาแค่ทำสิ่งที่ดีที่สุดให้กับครอบครัวของเขา แต่เขากลับเป็นคนจอมบงการและหลอกลวงอย่างเยือกเย็น แม้ว่าฉันหวังว่าสุดท้ายแล้วเธอจะไม่ยืนกรานที่จะปกป้องเขา แต่ฉันก็ดีใจที่ Joo-ran เป็นฝ่ายรุกและตามหาความจริง บางทีเธออาจจะพบว่าเธอมีความสามารถมากกว่าที่สามีของเธอทำให้เธอเชื่อ

กระทู้ที่เกี่ยวข้อง