ตอนที่ 11-12 (ตอนจบ) » Dramabeans

เจอกันในชีวิตที่ 19 ของฉัน ตอนที่ 11-12 (ตอนจบ)

โดย DaebakGrits

ตอนจบของละครนำเราและตัวละครของเรามาพบกันอีกครั้ง เมื่อนางเอกของเราฟื้นคืนความทรงจำเกี่ยวกับชีวิตแรกของเธอและระบุตัวเร่งปฏิกิริยาที่กระตุ้นความสามารถในการจดจำชีวิตในอดีตของเธอ การเปิดเผยนี้นำไปสู่การรักษาคำสาปของเธอ แต่เธอจะยอมสละความสุขในปัจจุบันเพื่อหยุดวงจรนี้หรือไม่?

ตอนที่ 11-12

เจอกันในชีวิตที่ 19 ของฉัน สิ้นสุดลงแล้ว และพบว่าตัวเองมีความขัดแย้งขณะพยายามสรุปความคิดและถ่ายทอดความรู้สึกออกมาเป็นคำพูด ความโรแมนติกในตัวฉันได้รับการยกย่องอย่างมากสำหรับการถ่ายทำภาพยนตร์ ความโรแมนติกที่กินเวลาชั่วชีวิต การแสดงของชินเฮซอน และตอนจบที่มีความสุข แต่ส่วนของฉันที่มีรากฐานมาจากตรรกะ? เธอกำลังกัดฟันเขียนเรียงความความยาว 400 หน้าเกี่ยวกับพล็อตเรื่องทั้งหมดที่เปิดขึ้นจากตอนจบของละครของเรา ฉันไม่รู้เกี่ยวกับคุณ แต่ฉันไม่มีเวลาสำหรับเรื่องนั้น ดังนั้นเรามาพูดถึงชีวิตแรกของ Ji-eum กันดีกว่า

สีแดงและน้ำเงินที่โดดเด่นอย่างมากตลอดช่วงของละครของเรานั้นมีความเชื่อมโยงทางภาพกับชีวิตแรกของ Ji-eum ในบทบาทของซู ผู้หญิงที่ได้รับมอบหมายให้ย้อมผ้าที่จะประดับระฆังหมอผีอันศักดิ์สิทธิ์เพื่อใช้ในพิธีกรรมเพื่อเทพเจ้าที่คาดหวังไว้มาก เมื่อเธอรู้ว่าระฆังศักดิ์สิทธิ์สามารถแลกเป็นยาที่จะช่วยซอลน้องสาวของเธอที่ป่วย (โชวอนในชาติที่แล้ว) ซูแอบเข้าไปในวัดภายใต้ความมืดมิดและขโมยมัน ดนตรีเริ่มบรรเลงในขณะที่ซูคว้าระฆังให้ฉัน หนาวสั่น.

โชคไม่ดีที่ระฆังไม่ใช่ของลับที่จะขโมยได้ ดังนั้น Han-ya (อดีตชาติ Seo-ha) และ Cheon-un (อดีตชาติ Min-ki) ลอร์ดผู้รับผิดชอบในการให้พรระฆังและเป็นผู้นำพิธีกรรม จึงติดตามน้องสาวอย่างรวดเร็ว Su ขอร้อง Cheon-un และขอให้เขายอมแลกระฆังของเธอกับยา โดยสาบานว่าจะตอบสนองความโกรธแค้นของเทพเจ้าชั่วนิรันดร์ แต่ Min-ki ก็น่ารำคาญและหยิ่งในชาติที่แล้วเช่นกัน เขาไม่เห็นคุณค่าในชีวิตที่ไร้ความหมายและหายวับไปของซอล และสิ่งต่อไปที่เรารู้คือ Han-ya กำลังถือดาบเปื้อนเลือด และ Su กำลังร้องไห้เหนือร่างของน้องสาวของเธอ

ฉันรู้สึกปวดร้าวพอๆ กับการดูจีอึมร้องไห้ทั้งน้ำตาเพราะศพน้องสาวของเธอในชีวิตแรกของเธอ ฉันพบว่าอารมณ์ของเธอในปัจจุบันรุนแรงขึ้น ขณะที่เธอสำลัก Seo-ha เธอไม่เพียงหวนนึกถึงเหตุการณ์ที่น้องสาวของเธอถูกฆาตกรรม แต่เธอกำลังดิ้นรนเพื่อแยกอดีตออกจากปัจจุบัน ตามเหตุผลแล้ว เธอรู้ว่าซอฮาในปัจจุบันเป็นคนใจดีและน่ารัก แต่การจดจำและยอมรับความจริงนั้นเป็นเรื่องยากเมื่อความทรงจำเกี่ยวกับการตายของพี่สาวของเธอ อย่างน้อยก็ให้ความรู้สึกดิบและสดใหม่ในขณะนั้น เมื่อ Ji-eum ขดตัวเป็นลูกบอลเล็กๆ บนเตียงของเธอ และขอให้ Seo-ha ที่ดูหมดหนทางปล่อยเธอไว้ตามลำพัง — อ๊อฟ! ตรงนั้นเป็นช่วงเวลาที่บีบหัวใจของฉัน – เขย่ามันอย่างสุด ๆ เหมือนละครประโลมโลกที่ถูกรถบรรทุกแห่งความหายนะ

ในขณะที่ซอฮาให้พื้นที่กับจีอึมที่เธอต้องการในการประมวลผลความทรงจำที่เพิ่งฟื้นคืนมา เขาได้ปิดฉากเรื่องราวอุบัติเหตุทางรถยนต์ของเราอย่างเป็นทางการ ซึ่ง — เซอร์ไพรส์ เซอร์ไพรส์ — มีช่องโหว่มากมายและพฤติกรรมของตัวละครที่ไม่สมจริงและด้อยพัฒนา ก่อนอื่น Yoo-sun รู้ว่าลุงของ Seo-ha ยุยงให้เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่คร่าชีวิตลูกสาวของเธอ แต่เธอก็ตกลงที่จะเงียบเพื่อปกป้องและปกป้องความรู้สึกของ Seo-ha ซึ่งเป็นกองใหญ่ พล่าม!t ถ้าคุณถามฉัน. ฉันไม่สนหรอกว่าเธอรักซออามากแค่ไหน ไม่มีทางที่แม่จะปล่อยให้ฆาตกรฆ่าลูกสาวลอยนวลเพื่อเอาอกเอาใจลูกของเพื่อนรัก

การปกปิดทั้งหมดนี้อาจปกป้องความรู้สึกของซอฮาได้ชั่วคราว แต่แล้วโดยุนและโดจินผู้น่าสงสารที่กลายเป็นเด็กกำพร้าหลังจากที่พ่อของพวกเขาเสียชีวิตล่ะ? ครอบครัวที่ร่ำรวยทั้งสองเสนอความช่วยเหลือจากความรู้สึกผิดในการปกปิดตัวตนของผู้ฆ่าพ่อหรือไม่? นั่นคงจะอ้วนมาก ไม่— เว้นเสียแต่ว่า แพ็คเก็ตทั้งหมดที่พ่อของ Seo-ha พยายามที่จะส่ง Do-yoon นั้นเต็มไปด้วยเงินความผิดของเขาและ ไม่ ค่าตอบแทนสำหรับการสอดแนม Seo-ha เดาว่าเราจะไม่มีทางรู้ เพราะความพยายามของละครในการแสดงด้านที่อ่อนโยนของพ่อของ Seo-ha เป็นอีกกรณีหนึ่งที่น้อยเกินไป สายเกินไป และแย่เกินไป ละครเรื่องนี้มีเพียง 12 ตอนเท่านั้น เมื่อมันควรจะเป็น 16

ถ้าพ่อของซอฮารับเลี้ยงโดยุนและโดจินเพราะความรู้สึกผิด จากนั้น บางที บางที โดยุนอาจจะโตขึ้นพอๆ กับซอฮา และด้วยเหตุนี้เขาจึงรู้สึกมั่นใจมากขึ้นเมื่อคบกับโชวอน สิ่งนี้จะช่วยพวกเราทุกคนจากการกำหมัดแน่น และอาจทำให้คู่รักรองของเรามีความรักที่ดีขึ้น

ตามที่เป็นอยู่ เราใช้เวลาส่วนใหญ่ของละครเรื่องนี้ดูโดยุนวิ่งหนีจากความรู้สึกของเขา และท้ายที่สุด จีอึมและโดจิน (ใช่แล้ว พ่อสื่อโดจิน!) ที่คอยสะกิดเขาโดยพูดว่า “ไอ้พวก 1%!” และออกเดทกับผู้หญิงที่เขารัก อย่างน้อยเราก็ไปถึงที่นั่นในที่สุด น่าเสียดายที่เรามีเวลาเพียงห้านาทีเมื่อเรือของพวกเขาแล่นอย่างเป็นทางการ มีหลายประเด็นให้ครอบคลุมในสองตอนสุดท้ายของเรา และส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับความพยายามซ้ำแล้วซ้ำเล่าของ Ji-eum เพื่อระลึกถึงชีวิตแรกของเธอ

แม้ว่า Ji-eum คิดว่าเธอได้เห็นทุกอย่างในครั้งแรก แต่ Min-ki ก็สามารถบอกได้ว่าเธอยังมีช่องว่างในความทรงจำที่ฟื้นคืนมา โซจีอึม – ด้วยกำลังใจของซอฮา – คว้าระฆังอีกครั้ง คราวนี้เราเห็นว่า Han-ya ก้าวเข้ามาและพยายามโน้มน้าวให้ Su มอบระฆังหมอผีให้ Cheon-un ก่อนที่อะไรจะเกิดขึ้นกับ Su หรือน้องสาวของเธอ แต่ขณะที่ฮันยาหมอบอยู่ข้างๆ ชอนอุนก็หยิบดาบขึ้นมาสังหารซอล นอกจากนี้เขายังเหวี่ยงใส่ Su แต่ Han-ya ขวางดาบของเขาและโน้มน้าวให้ Cheon-un ไว้ชีวิตเธอ

จากนั้นความทรงจำของจีอึมก็ข้ามไปไม่กี่ชั่วโมงที่สะพานที่รายล้อมไปด้วยดอกไม้ไฟ ที่นั่น Su พยายามฆ่า Cheon-un เพื่อแก้แค้น แต่ Han-ya ก้าวเข้ามาและเอามีดของ Su จ่อที่หน้าอกของเขา อีกครั้ง — แม้ว่าจะถูก Su แทง — เขาพยายามโน้มน้าวให้เธอปล่อยความโกรธและเดินหน้าต่อไป (“มันไม่ใช่สิ่งที่พี่สาวคุณต้องการ”) แต่เธอก็อารมณ์เสียเกินกว่าจะฟังคำแนะนำของเขา แม้ว่าจะมีทหารสุ่มยิงเธอที่หลังด้วยลูกธนู แต่เธอก็สะดุดไปทาง Cheon-un ด้วยระฆังหมอผีในมือและใกล้จะตาย Su สาบานว่าจะไม่ลืมสิ่งที่เขาทำ และเริ่มวงจรการจดจำชีวิตในอดีตของเธอ

ซูและฮันยาเสียชีวิตบนสะพานด้วยกัน แต่ไม่ใช่ในฐานะคู่รักข้ามดวงดาวที่น่าเศร้า แน่นอนว่ามีรูปลักษณ์ที่ดูเอ้อระเหยอยู่สองสามครั้งที่แนะนำพวกเขา สามารถ อาจจะพัฒนาความสัมพันธ์เชิงชู้สาวด้วยเวลาที่มากขึ้น แต่ฉันชอบที่พวกเขาเป็นแค่คนรู้จักในชาติแรกของจีอึม ความสัมพันธ์ของ Ji-eum และ Seo-ha เมื่อปราศจากแนวคิดเรื่องคู่รักแห่งพรหมลิขิต ความสัมพันธ์ของ Ji-eum และ Seo-ha จะรู้สึกพิเศษมากขึ้น ราวกับว่าพวกเขาได้รับความสุขมากกว่าที่จะมอบให้

และท้ายที่สุด ความสุขในปัจจุบันของ Ji-eum คือกุญแจสำคัญในการปลดปล่อยความแค้นของเธอเอง ทำลายวงจรนี้ และช่วยชีวิต Ae-gyeong แต่แน่นอนว่ามีการหักมุม หาก Ji-eum สิ้นสุดวงจรของการจดจำชีวิตในอดีตของเธอ เธอจะลืมทุกสิ่ง — และทุกคน — ในทันที หมายความว่าเธอจะไม่รู้จัก Ae-gyeong, Seo-ha และคนอื่นๆ ที่เธอรักตั้งแต่อายุ 18 ปีที่เธอกลับมาเป็นเพื่อนอีกครั้งในชื่อ Ji-eum แม้ว่า Ji-eum ต้องการที่จะปลดปล่อยตัวเองจากความทรงจำในอดีต เธอก็ไม่ต้องการลืมคนที่เธอรัก (ตัดไปที่ฉากชีวิตในอดีตของ Ji-eum ในฐานะนักเต้นระบำฟลาเมงโก ขณะที่เธอครุ่นคิดถึงวิธีบอกลาใครสักคนที่สวยงามและมีความสุข และกระตุ้นความรู้สึกทั้งหมด)

ในขณะที่ Ji-eum ลังเลใจและไม่สามารถค้นหาความเชื่อมั่นที่เธอต้องการเพื่อแยกความทรงจำของเธอและคนที่รักได้ Seo-ha ผู้ใจดีก้าวเข้ามาพร้อมแหวนคู่และสัญญาว่าจะตามหาเธอหลังจากที่เธอสูญเสียความทรงจำ ตั้งแต่เขายืนยันว่าจีอึมคือจูวอน ซอฮาก็กลายเป็นคนใหม่ เขามีความสุขและมั่นใจมากขึ้น เขาพูดติดตลกเกี่ยวกับการขับรถ และเขาไม่เคยปลีกตัวออกมาที่ก้นสระในตอนจบของเราเลยสักครั้ง ฉันชอบที่จะได้เห็นเขาในเวอร์ชั่นนี้ที่ถ่ายทอดบุคลิกในอดีตของเขาในฐานะฮันยา แต่ถ้าฉันมองย้อนกลับไปที่ละครโดยรวม ฉันไม่ใช่แฟนของการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของเขาหรือดูเหมือนว่ามันเกิดจากความรู้ของเขาเกี่ยวกับตัวตนของ Ji-eum คุณเคยได้ยินเกี่ยวกับความรักที่เร่าร้อนอย่างช้าๆ กลไกที่ทำให้การพัฒนาตัวละครช้าลง

ด้วยคำอวยพรจากซอฮา จีอึมจึงเตรียมคำอำลา เริ่มจากโชวอนที่ให้เครื่องประดับ PPL แก่จีอึมเป็นของขวัญอำลา จากนั้นพี่สาวทั้งสองก็ทานอาหารเย็นกับยูซอน ซึ่งเฝ้าดูจีอึมโต้ตอบกับโชวอนอย่างรู้ทัน ไม่เคยมีการระบุอย่างชัดเจนว่า Yoo-sun ได้คิดออกแล้ว และบางทีเธออาจจะยังไม่ได้ บางที เมื่อเธอยอมรับอ้อมกอดของ Ji-eum ทั้งน้ำตา เธอกลับตกลงด้วยความปราถนาดี ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด การกอดลูกสาวสองคนของแม่เป็นการบอกลาที่ไม่เพียงแค่จูวอนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงชีวิตในอดีตที่เหลือของจีอึมด้วย

วันต่อมา จีอึมจับระฆังของหมอผี พบซูบนจิตวิญญาณ และบอกซูว่าเธอพบความสุขแล้ว เมื่อความแค้นจากชาติที่แล้วของเธอสงบลง จีอึมก็ลืมชีวิตในอดีตและความสัมพันธ์ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา มาถึงจุดนี้แล้วที่ฉันต้องต่อต้านการเขียนบทความเรื่อง เรื่องไร้สาระทั้งหมดที่ไม่มีเหตุผลเมื่อ Ji-eum สูญเสียความทรงจำของเธอ.

ฉันมี ดีมาก คำถามมากมาย: จีอึมรู้หรือไม่ว่าเธอมีช่องว่างในความทรงจำ หรือความทรงจำปลอมใหม่เข้ามาแทนที่ความทรงจำเก่าที่เชื่อมโยงกับผู้คนจากชาติที่แล้วของเธอ? ถ้าเธอเป็นคนเดียวที่ลืมอดีตของเธอได้ แล้วเธอจะได้งานเก่ากลับคืนมาได้อย่างไร? วันหนึ่งเธอปรากฏตัวขึ้นโดยคิดว่าเธอยังทำงานอยู่ที่นั่นในฐานะวิศวกรหรือไม่? เจ้านายเก่าของเธอจ้างเธอใหม่หรือไม่ — ไม่มีการถามคำถามและไม่มีความคิดเห็นเกี่ยวกับการจำกัดการทำงานสั้นๆ ของเธอที่ MI Hotel? ถ้าเธอไม่ได้ทำงานที่ MI Group อีกต่อไปเพราะผูกพันกับความทรงจำเกี่ยวกับซอฮา แล้วทำไมเธอถึงกลับมาทำงานวิศวกร ในเมื่อเหตุผลทั้งหมดที่เธอเลือกเส้นทางอาชีพนั้นคือการใกล้ชิดกับซอฮา เธออาศัยอยู่ที่ไหน? แน่นอนว่าเธอสูญเสียความทรงจำเกี่ยวกับ Ae-gyeong ผู้หญิงที่ให้หลังคาคลุมหัวเธอตั้งแต่ตอนที่เธอยังเด็ก ไม่ได้เสกอพาร์ทเมนต์บนชั้นดาดฟ้าที่ตกแต่งอย่างครบครันให้เธออยู่ใช่ไหม?

ขออภัย เราไม่ได้รับคำอธิบายหรือเบาะแสใดๆ แต่เราคาดหวังที่จะยอมรับความจริงที่ว่า Ji-eum มีชีวิตที่มีความสุขโดยไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับ Seo-ha หรือความเกี่ยวข้องในชีวิตในอดีตอื่น ๆ ของเธอ และถ้าคุณเป็นคนที่สามารถปิดสมองได้ ณ จุดนี้ ตอนจบของละครเรื่องนี้มีความสุขมาก

ซอ-ฮาและพรรคพวกคอยเฝ้าดูจีอึมอยู่ห่างๆ แต่หลังจากความพยายามครั้งล่าสุดของซอฮาในการรับสมัครจีอึมเข้าโรงแรม MI ล้มเหลว เขาจึงเป็นฝ่ายรุก ทีละคน คนรักของ Ji-eum จากอดีตชาติของเธอเข้ามาในชีวิตเธอเหมือนดาราดังเข้ามาทีละคน จนกระทั่งในที่สุดเธอก็ได้พบกับ Seo-ha และการที่ซอฮาเกี้ยวจีอึมด้วยบทสนทนาแบบเดียวกับที่เธอเคยใช้กับเขานั้นช่างน่ารักและตอบสนองความโรแมนติกภายในของฉัน น่าเสียดายที่ความโรแมนติกภายในของฉันกำลังจมอยู่ในคำถามมากมายที่ฉันมีต่อนักเขียนของเรา

แล้วฉันรู้สึกยังไงกับ เจอกันในชีวิตที่ 19 ของฉัน โดยรวม? มันเป็นความผิดหวังที่สวยงาม มันยากสำหรับฉันที่จะจับผิดในการถ่ายทำภาพยนตร์ การแสดง และเรื่องราวที่ครอบคลุมของชีวิตในอดีตของ Ji-eum และความรักกับ Seo-ha น่าเสียดายที่แม้ฉันซึ่งมีอคติพอๆ กับเรื่องนี้ ก็ไม่สามารถเพิกเฉยต่อช่องโหว่มากมายและตัวละครที่ด้อยพัฒนาได้ เป็นเรื่องง่ายมากที่จะจินตนาการถึงเพชรเม็ดงามของละครเรื่องนี้ด้วยการขัดเกลาและเวลามากกว่านี้เล็กน้อย และฉันรู้สึกถูกปล้นเล็กน้อยในความจริงที่ว่ามันไม่ใช่ละครที่มี 16 ตอน ไม่มีการรับประกันว่าตอนพิเศษจะบันทึกไว้ได้ แต่การพิจารณา เจอกันในชีวิตที่ 19 ของฉัน ส่วนใหญ่สะดุดในช่วงครึ่งหลังเมื่อตอนจบใกล้เข้ามา มันเป็นหนึ่งในละครหายากที่พล็อตจะได้ประโยชน์จากเวลามากขึ้น

กระทู้ที่เกี่ยวข้อง