ตอนที่ 11-12 (ตอนจบ) » สรุปย่อละครเกาหลี Dramabeans

คนแปลกหน้าอีกครั้ง: ตอนที่ 11-12 (สุดท้าย)

โดย missvictrix

ในสัปดาห์สุดท้ายของละครของเรา มันทำหลายสิ่งหลายอย่าง — การรักษาบาดแผลในอดีต, การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่, การให้ที่ว่างสำหรับการรู้สึกอึดอัด — แต่จากนั้นก็ไม่รู้แน่ชัดว่าจะต้องทำอย่างไร ทำ กับสิ่งเหล่านั้น โอ้ละครที่จะได้รับ

ตอนที่ 11-12

ที่เกิดขึ้น บทสรุปของละครของเราไม่เป็นที่ต้องการมากนัก และนั่นมาจากคนที่มักจะชื่นชมตอนจบแบบเปิด แต่แทนที่จะแยกแยะความล้มเหลวของละครเรื่องนี้ออกจากกัน ฉันอยากจะมุ่งเน้นไปที่สิ่งที่ทำได้ดีก่อน: แสดงให้เราเห็นว่า Ha-ra และ Eun-bum ใส่ใจซึ่งกันและกันมากเพียงใด

ตั้งแต่เริ่มละครจนถึงตอนจบ ไม่ว่าเนื้อเรื่องจะขาดหายไปสักแค่ไหน นักแสดงของเราก็ไม่เคยลืมแม้แต่วินาทีเดียวว่าฮาราและอึนบอมเป็นคนสองคนที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน ในตอนต้นของละคร เราได้เห็นความโกรธของฮารา เมื่อเธอคิดว่าผู้ชายที่เธอไว้ใจนอกใจเธอ จากนั้นเมื่อเรื่องราวดำเนินไป เราได้เห็นสายสัมพันธ์ที่ยังคงอยู่ระหว่างพวกเขา เริ่มแรกท่ามกลางการซ้อม จากนั้นท่ามกลางการคืนดีฉันมิตร จากนั้นท่ามกลางการมีเพศสัมพันธ์อีกครั้ง ความรักและความเสน่หาระหว่างคู่นี้คือสิ่งที่ฉันจะรักษาละครเรื่องนี้ไว้ เพราะแม้ว่ามันจะทำให้ฉันต้องเกาหัวหลายครั้ง — หรืออยากจะแสดงบทด้วย Sharpie สีแดงขนาดยักษ์ — หัวใจหลักของเรื่องนี้คือเรื่องราวที่ใส่ใจมากที่สุด ถึงความใกล้ชิดระหว่างสองตัวละครนี้

ทั้งหมดที่กล่าวมา ไม่เคยมีคู่ไหนในดินแดนดราม่าที่ฉันอยากจะแยกทางกันจริงๆ เท่าสองคนนี้ ละครสนุกตั้งแต่ตอนแรกที่ลุ้นว่าจะกลับมาคบกันหรือจะลงเอยกันในตอนจบ แต่ด้วยฝีมือการเขียนบทที่แปลกประหลาด พวกเขามัวแต่จดจ่ออยู่กับการแกล้งทำคำถามนี้ จนลืมสร้างมันขึ้นมาจริงๆ สนุก.

อันที่จริง ครั้งเดียวที่ฉันรู้สึกถึงความตึงเครียดที่มีความหมายระหว่างตัวละครของเราที่ทำให้ฉันเอนเอียงไปมากกว่านี้คือฉากที่สองจากฉากสุดท้ายของละคร ทีมงานสำนักงานกฎหมายของเรากำลังฉลองการแต่งงานของ Bi-chwi และ Shi-wook และ Eun-bum และ Ha-ra ก็อยู่ที่นั่นและลอบมองกันและกัน ละครทำได้ดีในฉากสั้น ๆ นี้จนฉันรู้สึกขมขื่นอีกครั้งเกี่ยวกับละครที่ไม่ใช่ สิ่งที่ละครอยากทำแต่ไม่ได้ทำ สิ่งต่าง ๆ ที่ดูเหมือนจะสนใจ แต่ก็ผ่านไปด้วยเรื่องราวข้างเคียงแบบสุ่มและกรณีประจำสัปดาห์ที่ใช้เวลาหน้าจอมากเกินไปซึ่งควรจะใช้ในการพัฒนาตัวละครของเรา

บางทีข้อผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของละครก็คือมันไม่ได้ทำให้คู่นี้น่าสนใจ แม้จะเชื่อในความใกล้ชิดและความสบายใจของพวกเขา แต่เรื่องราวก็ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกประทับใจพวกเขาเลย และทุกอย่างก็ทำให้ฉันคิดว่าพวกเขากลายเป็นคนแปลกหน้าในท้ายที่สุด เป็นอย่างไรบ้าง ที่ สำหรับความรู้สึกในการขับขี่ขณะดู rom-com? นี่เป็นเหตุผลว่าทำไม — ในอีกประโยคหนึ่ง ฉันคิดว่าฉันจะไม่พูดในขณะที่ดูรอมคอม — ฉันรู้สึกโล่งใจมากเมื่อพวกเขาเลิกกันในตอนสุดท้ายของเรา

ที่นี่ อึนบอมใช้เส้นทางแห่งความงี่เง่าอันสูงส่ง (ใช่) เลิกกับฮาราส่วนหนึ่งเพราะแม่ของเธอ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะปัญหาลูก และอีกส่วนหนึ่งเป็นเพราะเขา ฮาราค่อนข้างลำบาก แต่ท้ายที่สุดก็ตั้งใจที่จะใช้สิ่งนี้เพื่อหยุดพักอย่างแท้จริงในครั้งนี้ นี่คือความโล่งใจ

หากมีสิ่งใดที่เราได้เรียนรู้จากการอยู่กับตัวละครเหล่านี้เป็นเวลาหลายชั่วโมง แสดงว่าพวกเขาไม่ได้จัดการกับสิ่งของของพวกเขา ฮาราต้องการพื้นที่ในการเป็นตัวของตัวเองและลดความจริงจังลง ก่อนหน้านี้เธอแค่ใช้ชีวิตด้วยความเกลียดชังอึนบอม หรือออกเดทเพื่อหลีกหนีจากความเกลียดชัง แล้วอึนบอมล่ะ เขามีปัญหามากกว่าที่เราคิด? ในทันที?

ในพัฒนาการของตัวละครที่ไม่ลงรอยกันที่สุดเท่าที่เคยมีมา เราให้อึนบอมต้องรับมือกับเรื่องบ้าๆ บอๆ สารพัดในสัปดาห์สุดท้ายนี้ แม่ของเขาขู่ว่าจะตัดสัมพันธ์กับเขา เผชิญหน้ากับความรู้สึกผิดต่อการตายของน้องสาวคนเล็กของเขา อาการปวดหัวที่เลวร้ายราวกับฝันร้าย กรีดร้อง Terminal Illness Trope – และสำหรับเชอร์รี่ที่อยู่ด้านบนเป็นโรคทางอารมณ์ที่วินิจฉัยได้เอง ฮะ? (นี่เป็นคำอธิบายที่แย่ที่สุดที่เป็นไปได้ว่าทำไมเขาถึงไม่สามารถแสดงตัวตนต่อฮาราในอดีตได้ ทศวรรษหรือเป็นอัจฉริยะ ฉันหมายถึง ความจริงที่ว่าละครเรื่องนี้ไม่เคยให้เราเห็นข้างในของอึนบอมจนกระทั่งตอนสุดท้ายซึ่งเป็นการแสดงออกถึงตัวตนของเขาที่ไม่สามารถเปิดเผยได้? หรือผมให้เครดิตละครมากเกินไป)

เราอาจรู้ว่าฮาราและอึนบอมนั้นดีกว่ากัน แต่ปัญหาคือตัวละครเองยังตัดสินใจไม่ได้ ขณะที่ดู รู้สึกเหมือนต้องการโน้มน้าวใจเราว่าพวกเขาเป็นของคู่กัน แต่ทั้งหมดทำได้คือโยนเหตุผลว่าทำไมถึงเป็นความคิดที่แย่มาก นี่คือเหตุผลที่ฉันใช้เวลาทั้งหมดตอนที่ 12 กลัวว่าละครจะโยนคู่ของเราเข้าด้วยกัน อีกครั้ง ในฉากวิ่งไปหาคุณหรือฉากสนามบินสุดโรแมนติกในนาทีสุดท้าย โชคดีที่พวกเขาไว้ชีวิตเรา

แต่ถ้าละครไม่ได้เกี่ยวกับการที่พวกเขากลับมารวมตัวกันอีกครั้ง มันเกี่ยวกับการปิดฉากพวกเขาอย่างเหมาะสมหรือเปล่า? เพราะฉันอาจได้รับเบื้องหลังที่เป็นเรื่องราว น่าเศร้าที่ละครเรื่องนี้ดูเหมือนจะไม่พร้อมที่จะยอมรับผลลัพธ์ที่เป็นไปได้แม้แต่ในนาทีสุดท้าย และแทนที่จะพักนานเกินไปในการล้อเลียนหลักฐานที่แท้จริง (และชื่อตามตัวอักษร): เราจะเป็นคนแปลกหน้าได้ไหม?

คำถามนี้ค้างคาใจเมื่อละครจบ สิ่งที่ต้องทำคือถามคำถามเกี่ยวกับสายใยการแต่งงาน ความเชื่อมโยงทางอารมณ์ คำมั่นสัญญา และความรัก และคำถามเหล่านั้นสามารถหายไปได้จริงหรือไม่เมื่อคนๆ หนึ่งออกจากชีวิตคุณไป น่าเสียดายที่ละครเรื่องนี้ไม่สามารถดึงสิ่งเหล่านี้ออกมาได้ทั้งหมด

อย่างไรก็ตาม เมื่อเรื่องราวจบลง เราได้เห็นสิ่งดีๆ เกิดขึ้น ฮาราได้สยายปีกของเธอและก้าวไปสู่บริษัทที่ใหญ่ขึ้นและเวทีที่ใหญ่ขึ้น เธอแสดงตัวเองกับแม่ของเธอและพวกเขาก็อยู่ในหน้าเดียวกันเกี่ยวกับการค้นหาชีวิตของเธอ เธอยังไม่ละทิ้งสิ่งที่เธอต้องการ (ความรักและความเป็นแม่) แต่ตอนนี้เธอก็สำรวจอวกาศอย่างนุ่มนวลขึ้นอีกเล็กน้อย

ฉันอยากจะโอเคกับสิ่งนี้ในฐานะส่วนโค้งของ Ha-ra แต่ฉันก็สับสนเหมือนกัน เพราะเราเห็นอะไรในตัวเธอในแง่ของการเติบโต? ตัวละครของเธอมีปฏิกิริยาต่ออึนบอมเท่านั้น และไม่เคยถูกปฏิบัติเหมือนเป็นอย่างอื่นนอกจากบุคลิกของผู้มีอำนาจที่สมควรได้รับมากกว่า/ดีกว่าที่เธอได้รับ

อึนบอมเองก็ได้รับผลตอบรับเชิงบวกในโค้งสุดท้ายของเขาเช่นกัน เขาและแม่ของเขาซ่อมแซมความสัมพันธ์ของพวกเขา (เพิกเฉย: อุบัติเหตุ deus ex machina ไร้สาระที่ทำให้สิ่งนี้เป็นไปได้) และ อึนบอมไปขอคำปรึกษา ดีจัง! แต่มันก็แย่เช่นกัน เพราะการเติบโตและความเป็นผู้ใหญ่ที่เราน่าจะชอบดูในละครจริง ๆ และอาจทำให้เราฝังใจคู่นี้จริง ๆ กลับกลายเป็นการตัดต่อจบแบบต่าง ๆ เพื่อแสดงให้เราเห็นว่าทั้งคู่กำลังพยายาม

ดังนั้นเราจึงได้รับจังหวะการเล่าเรื่องทั้งหมดโดยไม่มีความพึงพอใจ นั่นอาจเป็นวิธีที่ดีในการสรุปว่าฉันรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับการแสดงโดยรวม มีหลายเส้นทางที่จะไป – การคืนดีฉันมิตร การเลิกรา การเยียวยา ความรู้สึกที่ทั้งคู่ได้แก้ไข sh!t และสามารถรักกันได้อย่างเต็มหัวใจ แต่ไม่มี. เราไม่ได้เห็นความตั้งใจจริงของพวกเขาในการเล่น

ความสัมพันธ์ของ Ha-ra และ Eun-bum นั้นเป็นแผนของละครเรื่องนี้อย่างแน่นอน แต่ถึงอย่างนั้นมันก็เย็นชาสำหรับฉัน ราวกับว่าละครกำลังพูดถึงความสัมพันธ์ของพวกเขาโดยไม่ได้ให้เราเห็นหรือสัมผัสกับมันเป็นส่วนหนึ่งของเรื่อง แล้วความสนุกในนั้นล่ะ?

ในทางกลับกัน ความสัมพันธ์ที่ขึ้นๆ ลงๆ ของฮาราและอึนบอม รวมถึงคดีทางกฎหมายรายสัปดาห์ กลับทำให้พล็อตเรื่องนี้วุ่นวาย เรื่องนี้จะดำเนินไปทางไหน? มันจะพูดอะไร? มันคืออะไร? ละครเรื่องนี้ดึงประเด็นมากเกินไปและล้อเลียนผลลัพธ์มากเกินไป แทนที่จะให้คำมั่นสัญญากับข้อความที่มันสามารถสร้างขึ้นได้ แม้ว่าเราอาจไม่ได้ตกลงในตอนจบ แต่อย่างน้อยเราก็ได้เห็นตัวละครของเราหาทางไปที่นั่น

กระทู้ที่เกี่ยวข้อง