กาลครั้งหนึ่งในเมืองเล็ก: ตอนที่ 10-12 (รอบชิงชนะเลิศ)

กาลครั้งหนึ่งในเมืองเล็ก: ตอนที่ 10-12 (รอบชิงชนะเลิศ)

โดย Dramaddictally

เราอยู่ที่จุดสิ้นสุด! และถึงแม้จะเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่ได้เห็นเรื่องราวนี้ผ่านไป แต่ตอนสุดท้ายก็ให้ทุกสิ่งที่เราต้องการเพื่อก้าวต่อไปด้วยหัวใจอันอบอุ่น ดวงตาที่เปล่งประกาย และความทรงจำดีๆ ของฤดูร้อน เราได้รับการปิดทั้งหมดที่เราสมควรได้รับพร้อมกับการเริ่มต้นใหม่บางอย่างทำให้ม่านปิด Huidong ได้ราวพลบค่ำสีส้มและสีชมพู (ลบยุง)

ตอนที่ 10-12 WEECAP

ฉันชอบรายการนี้มากขึ้นทุกสัปดาห์จนถึงเฟรมสุดท้าย จริงๆ แล้วมันเป็นละครประเภทที่ฉันชอบที่สุด ค่อนข้างไม่มีดราม่า เรื่องราวง่ายๆ เหล่านี้มาถึงฉัน และเรื่องนี้เต็มไปด้วยบทสนทนาทางอารมณ์ ความสัมพันธ์ทั้งหมด — ไม่ใช่แค่คู่หลัก — ฉายแววในสัปดาห์นี้จริงๆ

เราหยิบขึ้นมาจากการจูบที่ผิดทั้งหมดซึ่งมินปลูกบนจียูลในขณะที่จายองเข้าใกล้เพื่อเป็นสักขีพยาน จายองตกใจและรีบออกไป จียูลตามเธอไปเพียงเพื่อจะลังเลและไม่อธิบายอะไร เขาดูตกใจพอๆ กับที่จายองทิ้งเขาไว้บนถนนที่เปิดโล่ง

จียูลขอคำแนะนำจากยุนฮยองที่คอยอยู่ในเมืองและช่วยฝึกสัตวแพทย์ ยุนฮยองแนะนำให้เขาสารภาพความรู้สึกกับจายอง แน่นอน จียูลมีข้อกังขามากมายที่ขัดขวางไม่ให้เขายอมรับกับตัวเองว่าเขาชอบเธอ แต่มันค่อนข้างชัดเจน — ดังนั้นเพียงแค่ยอมรับ (คำแนะนำที่ดี)

ในขณะเดียวกัน จายองรู้สึกประหม่าเมื่อเห็นซังฮยอนและในที่สุดก็ปฏิเสธคำสารภาพของเขาว่า “ไม่” เธอร้องไห้และบอกว่าเธอรู้ว่าเธอขี้ขลาดแต่เธอไม่อยากทำร้ายเขา เธอกลัวว่าเธอจะเสียใจกับการตัดสินใจของเธอในภายหลังหากสิ่งต่างๆ เปลี่ยนไประหว่างพวกเขา เขาพยายามทำให้อารมณ์แจ่มใสขึ้น: “ทำไมคุณถึงร้องไห้ในเมื่อผมเป็นคนที่ถูกปฏิเสธ” เขายอมรับว่าความรู้สึกของเขาเจ็บปวด แต่เขาอยู่ข้างเธอ ทั้งคู่บอกว่ายังรักกันและเขายืนยันว่าจะไม่ไปไหน สองคนนี้เป็นเหมือนครอบครัวมาโดยตลอด และแม้ว่าทุกอย่างจะดูน่าเกลียดเล็กน้อยหลังจากที่จียูลเข้ามาในเมืองและซังฮยอนสารภาพว่ามีความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่างพวกเขาที่ลึกซึ้งกว่าความรัก

ซังฮยอนพูดจบโดยบอกจายองว่าความรู้สึกของเขาเป็นของเขาที่ต้องจัดการ ดังนั้นเธอควรปล่อยให้เขาจัดการกับมัน แล้วเขาก็พูดติดตลกว่าเธออาจจะเสียใจเมื่อเขาเริ่มชอบคนอื่น ฉันพบว่าการสนทนานี้เป็นจริงมากสำหรับคนสองคนที่รู้จักกันมาทั้งชีวิตแต่ต้องเจอสถานการณ์ที่ซับซ้อน สองคนนี้หนาเหมือนขโมยและจะไม่เปลี่ยนแปลง ฉันยังพบว่ามันน่ารักที่ซังฮยอนรู้ว่าจายองทำให้ผู้คนพอใจและบอกเธออย่างชัดแจ้งว่าอย่ารู้สึกแย่เพียงเพราะเขาทำ เป็นวิธีที่หวานในการบอกลาผู้นำที่สองของเรา (สำหรับทุกคนบนเรือลำนั้น) และเดินหน้าต่อไป

สถานีต่อไปของรถไฟ “พาคนพวกนี้ออกไปให้พ้นทาง” คือมิน จียูลบอกให้เธอกลับไปโซล เพราะมันจะไม่เกิดขึ้น แน่นอน เขาใจดีกว่านั้นมาก เขารู้ว่ามินรู้สึกเสียใจในสิ่งที่อาจเป็นได้ แต่ก็รู้ว่านั่นไม่ใช่ความรักที่แท้จริง เขาบอกเธอว่าเขารักเธอมากจนเมื่อเลิกกันเขาคิดว่าเขาจะไม่รักอีก ตอนนี้เขาคิดว่าเขาทำได้ (โอ้ หัวใจของฉัน) มินจับอะไรก็ได้ บอกว่าจายองบอกกับเธอว่าเธอไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกัน เขาหยุดเธอ “มินอา ฉันกำลังพูดถึง ของฉัน ความรู้สึกในตอนนี้” (แค่นั้นแหละ. ฉันรักเขา ฉันเสร็จแล้ว.)

ความคิดเห็นของจียูลทำให้เกิดช่วงเวลาที่ตรงไปตรงมาระหว่างพวกเขา มินขอโทษที่ทำให้เขาเลือกระหว่างจะไปกับเธอที่อเมริกาหรือเลิกรา (ซึ่งสำหรับฉันมันทำให้ต้องเลิกรากันอีกครั้ง) และเธอก็จากไปอย่างเป็นที่สุด ปฏิสัมพันธ์นี้แตกต่างอย่างมากจากสิ่งที่เราเคยเห็นระหว่างสองคนนี้มาก่อน และทำให้ฉันรู้สึกว่าพวกเขารักกันมากแค่ไหนในบางจุด นอกจากนี้ยังทำให้มินมีมนุษยธรรมด้วย โดยวางการกระทำของเธอในมุมมองที่ดีขึ้นเมื่อเราเข้าใจความสัมพันธ์ก่อนหน้านี้และบทบาทของจียูลในการเลิกรา

ด้วยอุปสรรคมากมายที่ขวางทาง จียูลจึงไปที่ฟาร์มลูกพีชเพื่อตามหาจายอง เธอไม่ได้อยู่ที่นั่น แต่ซังฮยอนวางความภาคภูมิใจของเขาและบอกให้จียูลรอเพราะเธอจะมาถึงในไม่ช้า เมื่อเธอมาถึง จียูลไล่ตามเธอและทั้งสองก็ขึ้นไปที่ชั้นเก็บของอีกครั้ง เรารู้อยู่แล้วว่าพื้นที่เก็บของดูเหมือนจะดึงความเผ็ดออกจาก Ji-yool ดังนั้นในขณะที่ Ja-young บอกว่าเธอไม่มีอะไรจะพูดกับเขา เขาก็สารภาพความรู้สึกของเขา เขาไม่ต้องการความเข้าใจผิดอีกต่อไป (แต่ดูเหมือนต้องการจูบ) อย่างไรก็ตาม Ja-young ไม่มีมัน เธอตกหลุมรักเขาครั้งหนึ่งเมื่อยังเด็ก – แล้วเขาก็จากไป เธอไม่ได้ทำอีกเพียงเพื่อให้เกิดซ้ำก่อน เธอผละออกจากที่นั่น แต่เมื่อมีระยะห่างระหว่างพวกเขา หัวใจของเธอกำลังจะระเบิดเมื่อเธอนึกถึงคำสารภาพของเขา

ระหว่างทางออกจากเมือง มินขอโทษจายอง นี่ทำให้จายองมีโอกาสที่จะยอมรับว่าเธอโกหก เธอชอบจียูลจริงๆ มินหัวเราะ — จายองไม่ได้หลอกใคร จายองจึงกระโดดขึ้นมอเตอร์ไซค์และรีบไปบอกจียูลว่าเธอรู้สึกอย่างไรจริงๆ เมื่อเธอมาถึง เต็มไปด้วยเหงื่อและหอบ เขาตะกุกตะกักว่าเขารู้ว่ามันไม่ถูกต้องที่จะสารภาพเมื่อเขาจากไปในอีกสิบห้าวันและเขาสมควรที่จะถูกปฏิเสธ เขาถูกตัดออกด้วยการจูบ ทำให้เขาเบิกตากว้างและประหลาดใจ จายองถอยหลัง “คุณไม่รู้อะไรเลย” แล้วพวกเขาก็จูบกัน!

หลังจากนั้น จียูลสงสัยว่าพวกเขาควรเก็บเป็นความลับในการออกเดทหรือไม่ ออกเดท?! จายองพบว่าเขาดูแก่และน่ารักอย่างสมบูรณ์แบบ และใช่ เธอต้องการให้มันเป็นความลับ คุณรู้ไหมว่าเมืองนี้ซุบซิบขนาดไหน จียูลจับมือเธอไว้และไม่อยากปล่อย แต่สุดท้ายเขาก็ปล่อย โดยพูดว่า “ฉันจะโทรหาคุณหลังเลิกงาน” โอโม่. ฉันรู้ว่าการจูบควรจะเป็นช่วงเวลาบีบคั้น แต่นี่สำหรับฉันแล้ว จายองมีปฏิกิริยาเช่นเดียวกัน หัวใจของเธอรับไม่ได้

หลังจากนี้พวกเขากำลังจีบและออกเดทและความตึงเครียดทั้งหมดก็หายไป ท่าทางทั้งหมดของ Ja-young เปลี่ยนไปและรอยยิ้มที่ไม่จริงที่เปื้อนบนใบหน้าของเธอกลายเป็นความตื่นเต้นเร้าใจของเด็กสาววัยก่อนวัยรุ่น ทันทีที่เป็นทางการ พวกเขาก็สบายใจและรู้สึกเหมือนกับว่าบุคลิกที่แท้จริงของพวกเขาเปล่งประกายออกมาในที่สุด

ทั้งสองเดินทางไปโซลในคืนหนึ่งทันที โดยมาถึงตอนเที่ยงคืนหลังจากขับรถมาสี่ชั่วโมง จียูลอยากสลัดความกังวลของจายองเรื่องความสัมพันธ์ทางไกลเพราะมันไม่ใช่ นั่น ห่างไกล จายองมีความคิดแบบเดียวกันแล้ว เธอพร้อมที่จะทำให้มันสำเร็จ สิ่งที่ใช้ไม่ได้ผลคือการพยายามเก็บความสัมพันธ์ของพวกเขาไว้เป็นความลับในเมือง พวกเขาแสร้งทำเป็น “บังเอิญ” พบกันในร้านอาหาร แต่พวกเขาไม่ใช่นักแสดงที่เก่งมาก ฮ่า ๆ.

มีฉากเฮฮาในรถบรรทุกเมื่อจายองเพิ่งหนีงานไปอยู่คนเดียวกับจียูล เขาพิงเธอในที่นั่งผู้โดยสาร (จะคาดเข็มขัดนิรภัยหรือเปล่า ใครจะไปรู้) เธออายที่ประสบการณ์การออกเดทครั้งแรกของเธอครั้งนี้ จียูลบอกว่าเขาก็รู้สึกเคอะเขินเหมือนกัน อย่าถูกหลอกโดยความเนียนของเขา มีความตึงเครียดสูง ท้องไส้ปั่นป่วนค่ะ พวกเขากำลังจะจูบกัน มีเสียงเคาะที่หน้าต่าง ทุกคนกรีดร้อง และนี่คือเด็กสองคนจากสัปดาห์ที่แล้ว อยากจะขอบคุณพวกเขาสำหรับคำแนะนำของพวกเขา — ตอนนี้พวกเขากำลังเดทกัน (อย่างลับๆ) และพวกเขาคงทำไม่ได้ถ้าไม่มีจายองและจียูล แต่ “อย่าบอกผู้ใหญ่คนอื่นๆ คุณก็รู้ว่าเมืองนี้เป็นอย่างไร” ฮ่า ๆ. การแสดงทำอีกครั้งกับเด็กเหล่านี้!

และคู่รักที่เป็นความลับกำลังจะมา เมื่อยุนฮยองถูกจับได้ว่าไปเดทกับผู้ช่วยพยาบาลของจียูลจากคลินิกสัตวแพทย์ จายองก็เริ่มตระหนักว่าเธอไม่อยากเดทแบบลับๆ อีกต่อไปแล้ว ชีวิตการทำงานของพวกเขาเริ่มเข้ามาขวางทางเวลาที่อยู่ด้วยกัน แต่จายองไม่สามารถบอกเจ้านายของเธอว่าเธอต้องการจะออกไปพบแฟนของเธอ ดังนั้นเธอจึงถูกผูกมัดในเรื่องต่างๆ นานา นอกจากนี้ คนทั้งเมืองยังเคยเรียกหาเธอทุกอย่าง โดยรู้ว่าเธอตอบตกลงเสมอ

คืนหนึ่งกับเพื่อนร่วมงานตำรวจของเธอ จายองเมามากหลังจากพลาดการติดต่อกับจียูลหลายครั้ง ในสถานะนั้น เธอประกาศผ่านลำโพงในเมืองว่าเธอกำลังคบกับดร.ฮันจียูล ดังนั้น ผู้คนได้โปรดเข้าใจเวลาของเธอมากขึ้นได้ไหม! หยุดเรียกร้องทุกสิ่งเล็กน้อย เธอกำลังยุ่งอยู่กับการออกเดท! ปรากฎว่าทุกคนรู้อยู่แล้ว ฮ่าๆๆ สิ่งที่ดีเกี่ยวกับทั้งหมดนี้คือการที่เราเริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงของจายอง เธอไม่ต้องการให้ทุกคนชอบเธออีกต่อไปและหยุดรู้สึกว่าต้องการความสนใจ ความสนใจของจียูลก็เพียงพอแล้ว

ก่อนที่เขาจะกลับไปโซล จียูลกำลังพูดถึงฤดูร้อนหน้าและแผนสำหรับอนาคตอยู่แล้ว จากนั้นการแสดงก็ทำสิ่งที่น่าอัศจรรย์โดยให้เราเห็นว่าพวกเขาจัดการกับระยะทางอย่างไร ในขณะที่ Yun-hyeong และคุณพยาบาลพูดคุยกันอย่างต่อเนื่องและบอกรายละเอียดทั้งหมดในแต่ละวัน หัวหน้างานของเราพูดคุยกันเป็นบางครั้งเท่านั้น — พยายามยุ่งเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากกันและกัน ไม่อยากรบกวนอีกฝ่าย เป็นความคิดที่ดี แต่พวกเขาประสบปัญหาเพราะไม่มีโอกาสที่จะได้รับการสนับสนุนในยามจำเป็น

การทำงานผ่านการสื่อสารที่ผิดพลาดทำให้พวกเขาไปถึงฤดูร้อนหน้า เจ้าหน้าที่อันได้รับการเลื่อนยศเป็นจ่า และจียูลเข้าดูแลโรงพยาบาลสัตวแพทย์ของปู่เพื่อปู่ย่าตายายของเขาจะได้เกษียณอายุ เขาตัดสินใจที่จะออกจากคลินิกในกรุงโซลเพื่อที่เขาจะได้อยู่ในเมืองที่มีจมูกยาวกับคนที่เขารัก เขาปรากฏตัวพร้อมกับแหวนที่เข้าชุดกัน

กรี๊ดดด ชอบคู่นี้จัง พวกเขาเข้าใจฉันมากและฉันซื้อทั้งหมดว่าพวกเขาจะทำให้มันใช้งานได้ พวกเขาดูเหมือนจริงมาก — ไม่เหมือนคู่ทีวี แต่ชอบคนที่ฉันรู้จัก และพวกเขาทั้งคู่ดูเหมือนตัวเองมากขึ้นเมื่ออยู่ด้วยกัน โดยรวมแล้วฉันชอบการแสดงนี้ ที่นี่ไม่มีเรื่องประโลมโลก ไม่มีคนร้ายตัวจริง การแก้ปัญหาง่ายๆ กับสิ่งที่ไม่สำคัญ และการแก้ปัญหาที่ซับซ้อนในเรื่องหัวใจ เป็นเรื่องดีที่ได้เห็นจียูลและจายองใช้เวลาหนึ่งปีในสถานที่ของตนและทดสอบมัน ในท้ายที่สุด Ji-yool เลือกที่จะไป Huidong แบบเต็มเวลา แต่ฉันรู้สึกว่าเขาเริ่มชอบมันจริงๆ ไม่มีอะไรเกี่ยวกับการตัดสินใจครั้งนี้ที่รู้สึกว่าถูกบังคับหรือถูกตรึง

อีกสิ่งหนึ่งที่ฉันชอบคือการแสดงจัดการเรื่อง “การรู้จักกันในอดีต” ได้ดีมาก พวกเขาพบกันตอนเด็กและเขาก็ปิดกั้นมันเพราะเป็นปีเดียวกับที่พ่อแม่ของเขาเสียชีวิต แต่มันไม่ใช่ความจำเสื่อมหรืออะไรร้ายแรง เขาแค่นึกถึงช่วงเวลานั้นในชีวิตของเขาไม่ได้ เมื่อเขาจำได้ พวกมันจะไม่จมปลักอยู่กับมัน การไม่จดจำไม่ได้กลายเป็นไม้ค้ำยันสำหรับโครงเรื่อง พวกเขาจำกันได้ครึ่งทางจึงยังมีเวลาอีกมากที่จะทำความรู้จักกันในปัจจุบัน ถ้าความสัมพันธ์ในวัยเด็กทั้งหมดนั้นดีมาก

จุดขายที่สำคัญสำหรับฉันก็คือความสัมพันธ์กับสถานที่นั้น ซึ่งแน่นแฟ้นตลอดตอน ในขณะที่ตัวละครข้างเคียงในละครไม่ได้มีชีวิตขึ้นมามากเท่าที่ฉันหวังไว้ในตอนแรก ฉาก Huidong ก็กลายเป็นตัวละครในแบบของมันเอง มันมีประสิทธิภาพมากในการทำให้เกิดความรู้สึกเบาและโปร่งสบายที่ฉันทิ้งไว้บนคลาวด์เก้าไม่ใช่แค่เรื่องโรแมนติก แต่สำหรับแนวคิดโรแมนติกของชีวิตที่สวยงามและเรียบง่ายขึ้น

กระทู้ที่เกี่ยวข้อง